۱۶۴۳- کد ششرقمی
یه تلفن همراه داریم تو خونه که مال کسی نیست ولی همه ازش استفاده میکنن. سیمکارتهایی هم که توش میندازیم سیمکارتهاییه که باز مال کسی نیست ولی همه ازش استفاده میکنن. همیشه هم تو خونهست.
هر چند وقت یه بار براش پیام میومد که دستگاه قانونیست ولی فعالسازی نشده و کد فعالسازی رو از فروشنده دریافت کنید و کد ستاره 7777 مربع رو بزنید و فعالش کنید وگرنه از فلان تاریخ دیگه سرویس نمیده. بعد از یه مدت هم سیمکارتی که توش بودو نمیشناخت و باید یه سیمکارت دیگه مینداختی تا کار کنه. ولی باز بعد از یه مدت، اون سیمکارت قبلی رو هم میشناخت، البته به این شرط که تا فلان تاریخ فعالسازی بشه وگرنه دیگه سرویس نخواهد داد. بار اول که این پیام اومده بود کد ستاره 7777 مربع رو زده بودم ولی تو مراحل کار یه کد ششرقمی میخواست که نداشتم. تو گوگل نوشته بود این کد ششرقمی روی جعبه یا برگۀ ضمانتنامه هست. اگه نباشه باید برید از فروشنده بگیرید. روی جعبهش که چیزی نبود. البته یه سری عدد روش بود، ولی شبیه کد ششرقمی نبود. توشم یه سری برگۀ راهنما بود. برگۀ گارانتی یا ضمانتنامه هم فقط دوتا تاریخ داشت با مُهر یه شرکت. از اونجایی که نمیدونستم اینو کِی از کجا گرفتم چند بار چندتا کد ششرقمی الکی رو امتحان کردم و دیدم نمیشه. منم بیخیال شدم. سه چهار سالی میشد که همینجوری ازش استفاده میکردیم. چند ماه با یه سیمکارت، چند ماه با سیمکارت دیگه. مهم هم نبود البته. چون لازمش نداشتیم و اصلاً نمیدونم برای چی و کی خریده بودیمش. اون موقع که این گوشی به دنیا (در واقع خونهمون) اومده بود من تهران بودم و در جریانش نبودم. امروز یه بار دیگه اون کد ستاره 7777 مربع رو زدم و با هر عدد ششرقمیای که روی جعبهش میدیدم امتحان کردم. نشد. رفتم سایت همتا و چندتا مطلب راجع به روشهای رجیستری گوشی خوندم و این دفعه از طریق سایت و اپلیکیشن هم امتحان کردم. چون اون کد ششرقمی رو نداشتم مراحلو تا تهش نمیتونستم برم. اسم اون شرکتی که مُهرش زیر برگۀ گارانتی بودو برداشتم و از گوگل شمارهشو پیدا کردم. حدودای چهار بعدازظهر زنگ زدم. یه خانومه برداشت. تا اومدم بگم چهار سال پیش یه گوشی، صدای تق اومد و وصلم کرد یه جای دیگه. یه خانوم دیگه پشت خط بود. سلام و خسته نباشید و بعدش داشتم توضیح میدادم که چهار سال پیش یه گوشی گرفتم که شرکت شما ضمانتش کرده که دوباره تق! وصلم کرد یه بخش دیگه. این دفعه بعد از عرض سلام و خسته نباشید به خانوم پشت خطی سوم، سریع رفتم سراغ اصل مطلب و گفتم کد فعالسازی ششرقمی میخوام. گفت باید زنگ میزدی یه جای دیگه. گفتم والا منو همکاراتون وصل کردن به شما. بعد باز صدای تق اومد و یه خانوم دیگه. دوباره ضمن عرض سلام و خسته نباشید قضیه رو گفتم. گفت عکس گوشی رو با واتساپ بفرست برام. یه شماره داد و از گوشی و جعبهش و برگۀ گارانتیش که البته سه سال از انقضاش میگذشت عکس گرفتم و فرستادم و در پاسخ، یه کد ششرقمی فرستادن. دوباره اون مراحلِ ستاره 7777 مربع و ثبت IMEI و باقی مراحل رو طی کردم و اونجا که کد ششرقمی میخواست این کده رو هم زدم و فعالسازی با موفقیت انجام شد.
از وقتی این طرح رجیستری گوشیا رو راه انداختن، بارها دوست و آشنا و فک و فامیل ازم خواسته بودن این کارو براشون انجام بدم و چون فکر میکردم کار سخت و پیچیدهایه و بلد نیستم، همیشه ارجاعشون میدادم به جایی که گوشی رو ازش خریدن. از امروز باید به فک و فامیل اطلاع بدم علاوه بر اینکه قبضاتونو میدیم، خریدای اینترنتیتونو انجام میدیم و براتون بلیت میخریم و استرداد میکنیم و برای گوشی و لپتاپتون اپلیکیشن و ویندوز نصب میکنیم و مودم نصب میکنیم و رمز مودم عوض میکنیم و الگوی رمز گوشی و رمزهای فراموششدۀ ایمیل و اینستاتونو بازیابی میکنیم، از امروز گوشیاتونو رجیستری هم میکنیم. کافیست با ما تماس بگیرید تا بهصورت حضوری و تلفنی و اینترنتی مشکلتونو حل کنیم. مورد داشتیم، عکس دکمههای لباسشوییشونم فرستادن یه نگاهی به تنظیماتش بندازم و کیه که ندونه من چقدر ذوق میکنم با این کارا.
+ یادم افتاد تو خوابگاه کارشناسی، هر کی مودم یا ویندوزش مشکل داشت میومد سراغ من. ینی اگه به مسئول خوابگاه هم مراجعه میکرد اونا میفرستادنش سراغ من. تو خوابگاه دورۀ ارشد خدماتمو توسعه داده بودم و کمد هم نصب میکردم براشون :))
+ با اینکه دلم انقدر برای خوابگاه تنگ نشده که آرزو کنم کاش الان اونجا بودم، ولی از مرور خاطراتی که اون موقع نوشتم لذت میبرم و یه جور دلتنگی خفیف عارض میشه :دی. مثلاً این خاطره که جدول مردم رو حل کردم، براشون کمد نصب کردم، سیدی ویندوز هم در اختیارشون گذاشتم و موقع شستن ظرف هم دستامو لتوپار کردم. تهشم پستو مزیّن کردم به عکس دسر و چای عصرونه.
یه استاد اندیشه اسلامی داشتیم که آخوند بود و میان سال هم بود و یه بار میخواست با لپ تاپش یه چیزی نشون بده و وقتی که وصلش کرد روی سیستمش کالی لینوکس نصب بود . من دلم میخواست بعد کلاس برم بهش بگم دمت گرم که توی این سن انقدر از تکنولوژی سر در میاری ولی عقایدم اون موقع خیلی خیلی افراطی بود و نگفتم .
وقتی میبینم بعضی ها سنی ندارن و دانشجو هستن و ویندوزشون رو نمیتونن عوض کنن واقعا تعجب میکنم .
به نظرم هر کی توی فامیلتون جوون بود رو پاس بدید به یوتیوب .