پیچند

سلام:)

حیف دو ساله نرفتم وگرنه شاید این لیست یکم طولانی میشد...

*جسارتا اون عکس از باب‌المراد سامرا بود و اون یکی‌ام میشه بازار روبروی حرم امام علی😍🌷

آره تا همیشه ی واقعی رو فقط دو نفر که عاشق هم باشن میتونن به هم بگن . تازه اونم تا همیشه نیست  . تا زمان مرگه . 

اتفاقا چند وقت پیش یه نشست مجازی نقد و بررسی یکی از کتاب های فانتری بود که وقتی نوجوون بودم خونده بودمش . خلاصه توی یکی از قسمت هاش یه نفر گفت این بخش از کتاب من رو یاد یه شعر می اندازه . 

و بعد این بیت رو گفت : با من به خنده گفت که باری هنوز هم ؟ گریان جواب دادمش که آری هنوز هم

و خیلی هم به اون قسمت داستان مربوط بود . این بیت یه جورایی نه به دلم نشسته و نه از دلم رفته . انگار که مثلا حافظ به این بیته گفته برخیز و بعد یه ذره جلوترش گفته بنشین . 

جغد ؟؟؟ چه جالب . بیچاره خیلی مورد علاقه ی مردم نیست . 

این آهنگ کمتر شنیده شده از مرضیه هم یه جورایی موضوعش شبیه اون بیته ولی خب این آهنگ رو من خیلی دوست دارم . 

اسمش هست چی بگم . لینک یوتیوب نمیدونم میاد یا نه ولی جالب اینجاست که این آهنگ تنها آهنگیه که خود مرضیه آهنگسازش بوده 

چی بگم - مرضیه - آلبرت‌هال_لندن - Marziye - Albert Hall_London - YouTube

من هم هیچوقت نمیتونم کنار بگذارم یادگاریامو.سعی کردم دور بریزم.ولی تکه های کاغذی که از 3 یا 4 سال پیش برام از دوران دبیرستان مونده رو هم نتونستم تکون بدم.چی برسه به چیزای با ارزش تر. امضای بعضی از معلم هام و چیزایی که پای برگه امتحانیم به شوخی یا طعنه مینوشتن رو جدا کردم و نگه داشتم. احساس میکنم اینها داستان زندگی من هستند.

در جواب به جوابِ کامنت پست زبان شناسی:

منم فم فکر میکردم جانان دختره و اتفاقا فکر میکردم جانان یه خانم سن بالاست. خیلی تعجب کردم الان گفتی پسره(:

خوشحال میشم اون مقاله هایی رو که گفتی بهم معرفی میکنی رو، معرفی کنی ((((==

عمیقا لذت میبرم از اینکه به داده های اماری نگاه بندازم. رشته خودمم یه گرایش سامانه پیچیده و اطلاعات اماری داده ولی توی الویتم نیست.

اها، با اون نظم پریودی موافقم. دیدم که افراد تو این دوران غیر از عصبی شدن یا غمگین شدن مثلا بد بینی پیدا میکنن نسبت به همه چی و این توی رفتارشون مشهوده.غلظتش افزایش پیدا میکنه تو اون دوران.

پی نوشت:  لیوان ارزشمندی بود.

سلام 

چه حوصله ای دارید نشستید طراحی کردید .

حالا چرا عینک ؟ 

خیلی از بلاگرا بودن که دیگه غیبشون زده و فقط خاطراتشون و نظراتشون مونده .

نمیدونم تا کی وبلاگ نویس باشم و تاکی خواننده و بلاگ شما باشم ولی امیدوارم زمانی که خبر اومدن آقای مراد و ازدواجتون رو مینویسید هنوز خواننده وبتون باشم.

البته شیرینیش رو حتما ازتون میگیرم :)).

:")

چیکار کنیم با اینهمه خاطره؟ با آدمای رفته؟ 

چه دیوار قشنگی.

ولی اون حس مینیمال دوستی من نمی‌ذاره چنین دیواری برای خودم بسازم!

چه قد تو هم داری فرق میکنی نسرین...چه قد احساسی تر از قبل شدی :)

من قبلا تو مود نگهداری خاطرات نبودم، فرقی نداشتن برام منتها الان مدتیه که خاطره ها دارن از حافظه ام پاک میشن و سعی میکنم به طرق مختلف ثبتشون کنم. الان تازه میفهمم حستو در مورد نگهداری خاطرات.

خاطره قشنگ  و هم زمان غمگینی هست.

حالا در آینده می‌بینیم این پست رو دوباره سوژه کردین و به دخترتون هم می‌گین یه زمانی همچی روزی رو می‌دیدم  :)

چه قشنگ نوشتی نسرین خانم

اشکی شدم :(

اصلا لذت دیدن عکسهای چاپ شده یه چیز دیگه‌س:)

چقدر دخترت نازه:)

بعضی وقتا میام اینجا، بعضی از پست ها رو سرسری میخونم.

سلام.ممنون بابت لینک.

پستی که از هوشنگ ابتهاج گذاشتی خیلی جالب بود.همون روزی که اون پست رو گذاشتی، تو بازه زمانی (-3و3) روز تقریبا تمام وبلاگ هایی که دنبالشون میکنم و حتی ودم یه چیزی راجع به عزیز هنوز نیومده نوشته بودیم.

خیلی تصادف جالبی بود (: 

متاسفانه مغز من قدرت تفکیک همه چیز رو داره به جز عقیده ی سیاسی یک شخص و خود اون شخص . روی همین حساب گفتم که شعر رو دوست داشتم ولی وقتی فهمیدم از حداده دیگه دوستش ندارم . 

اگر من دختر بودم و قصد ازدواج داشتم اول جلسه ی خواستگاری طرف رو میبردم توی اتاق و چند تا عکس و پرچم نشونش میدادم و اگر هم نظر بود که میره مرحله ی بعد در غیر این صورت باید بره خودش رو اصلاح کنه شهریور برگرده :| 

چقدر دنیامون متفاوته تو این زمینه.

من خیلی راحت از یادگاریا و عکسا میگذرم و اصلا آدم محافظت از این چیزا نیستم.

من همونم که آخر سالتحصیلی میگفتم مامان کتابامو بنداز بره و مامانم همش مقاومت میکرد که یادگاریه.

چند وقت پیش مامانم با ذوق دفتر پیش دبستانیم و اولین تلاش هام برای نوشتن رو نشونم داد، پوکر نگاه کردم میگم خب چرا نگهش داشتی این همه سال؟ الکی جا گرفته.

حتی وقتی رابطه ام با کسی قطع میشه معمولا اولین اقدامم پاک کردن عکساشه.

من همین که تصمیم به طلاق گرفتم، دقیقا ۵ ماه ونیم قبل از ثبت رسمیش، تمام عکسا و فیلمای مشترک و تکی همسرسابقم رو پاک کردم و حتی شماره اش رو پاک کردم.

خواستم عکسای عروسیمم آتیش بزنم، خانواده ام مقاومت کردن و هنوز نمیفهمم چرا نذاشتن.

حتی تو دوران عقد یه شب باهاش حرفم شد، فرداش تموم عکسامونو پاک کردم.

یادگاری هم دیگه نگم 

هر چند وقت یه بار میفتم به جون وسایلام و یا میندازم دور یا میبخشم به کسی.

سه هفته پیش تو اتاق تکونی رسیدم به یه ادکلن که هدیه بود ولی دوسش نداشتم، خواستم بندازم دور که گفتم بذار سرچ کنم اسمشو، ۴۰۰ تومن قیمتش بود😐💔 گفتم جهنمو ضرر بمونه گوشه اتاق😂

تازه وصیت کردم من مردم، فردای خاکسپاریم هر چی وسیله دارم ببخشید بره، الکی آینه ی دق جلوی چشمتون نگه ندارید.

ولی خاطرات برام خیلی عزیزن، با خودم مرور میکنم تو ذهنم و خاطراتی از ادما یادمه که اونا به سختی یادشون میاد.

کاش میشد فراموششون کرد

چه تصویر زیبایی

خاطرات بدون شک بخشی از ما هستن و خواهند بود و چه خوبه که به این خوبی ازشون حفاظ شه...

و البته در دیدن عکس های چاپ شده لذتی هست که در دیدن هیچ نوع تصویری نیست.

پستی که گفتی رو رفتم خوندم و باید بگم هنگ کردم😐

باورش سخته برام

من انقدر عادت به پاک کردن پیام دارم که گاهی وقتا پیامایی که نیازم میشن رو هم اشتباهی پاک میکنم🤦🏻‍♀️

آخر هر ترم پی دی اف و ویس استادا رو کلا پاک میکنم، جزوه هامون بیشتر آنلاینن، حالا ترم پایینیا میگن جزوه بده میگم بخدا پاک کردم😂

الان رکورد زدم و پیامای یک سال پیش رو دارم.اونم شاید سر جمع ۲۰ تا نشن.

داداشم همیشه میگه توروخدا به کامپیوتر دست نزن😂 چون یه بار نصف عکسای بچگیمون رو که حس میکردم خوب نیستن پاک کردم.

برام سوال پیش اومد الان

جا کم نمیاری برای نگه داریشون؟

بعد ازدواجت میخوای با خودت ببری خونت؟

من بیشتر اسباب بازیامم بخشیدم به بچه های فامیل، مامانم اونایی که نو بودن رو نگه داشت به قول خودش بده بچه ی من یا داداشم، من هنوز غر میزنم اینا از مد افتادن، بده بچه ها بازی کنن.

الان که فکر میکنم میبینم اخلاقم به مادربزرگم کشیده، اونم هیچی از قدیم نگه نداشته، تازه آلبوم قدیمی رو میگه کاش هر کسی بیاد عکسشو برداره ببره برا خودش😂

الانم یه دیگ مسی بزرگ داره توش نذری میپخت قدیم، گیر داده اینو بفروشم جا گرفته.

بچه هاش میگن حداقل این یادگاریو نگه دار😂😂😂

آره، منم به همین فکر میکردم که اگه با هم بریم بیرون به مشکل میخوریم😅

دعوام نکنی ولی حتی تصور کردم اگه بخوام اتاقت رو مرتب کنم، چند تا کیسه زباله لازمم میشه🤦🏻‍♀️

من حتی با دوستام میرم بیرون، به زور راضی میشم باهاشون عکس بگیرم. معتقدم باید از لحظه لذت ببریم نه اینکه ثبتشون کنیم.

الان به جرات میتونم بگم حدود ۴ ماهه از خودم عکس نگرفتم

😂😂😂میدونی مامان بودن بزرگترین کابوس خواب های منه؟

من شدیدا از بچه دار شدن میترسم و فراریم.

موزه؟

میخوای عذابم بدی؟😅

هی باید از خودم بپرسم خب که چی؟ خیلی چیزای موزه به درد نخوره به چشم من، بعضیاش خوبن فقط😂🤦🏻‍♀️

😂😂😂میدونی مامان بودن بزرگترین کابوس خواب های منه؟

من شدیدا از بچه دار شدن میترسم و فراریم.

موزه؟

میخوای عذابم بدی؟😅

هی باید از خودم بپرسم خب که چی؟ خیلی چیزای موزه به درد نخوره به چشم من، بعضیاش خوبن فقط😂🤦🏻‍♀️

دقیقا😂😂😂 چه خوب منو شناختی.

من خودم بعضی وقتا میگم مامان از ما خسته نشدی؟ بیست و چند ساله داری تحملمون میکنی😂 بعد میگم اصلا ما باید از این خونه بریم دیگه، اینجوری بی فایده است.

😂😂😂 میشه از محتویات معده بگذری؟

یاد عمه ام افتادم.

عمه ام دو سه سال پیش زایمان کرد، مامانم همراهش بود. مامانم دستبند نوزاد رو بعدا جدا کرده بود که مثلا عمه ام یادگاری نگه داره و به عمه ام داده بودش.

یه بار صحبت میکردیم، بحث دستبند نوزادا افتاد و مامانم گقت مال ما رو نگه داشته. عمه ام خندید گفت عه برای همین اون دستبندو دادی به من؟ من انداختمش رفت اونموقع😂🤦🏻‍♀️

دقیقا مثالات مثل کشیدن ناخن رو گچ دیوار دلخراشه برام😂😂😂

بیا ادامه ندیم🤝