پیچند

با اینکه پستاتو همیشه می‌خونم ولی دقت نکردم ببینم توی پستات از رشته‌ت چیزی گفتی یا نه.

اگه تو هم مهندسی یا قراره مهندس بشی، روز تو هم مبارک ^-^

روز تو هم مبارک

مگه اینکه خودم آستین بالا بزنم و یه شعر بسرایم که توش هم مراد باشه هم مهندس. آخرشم تضمّن بکنم به شعرِ مهدی ذوالقدر و بگم من مهندس بوده‌ام دلداگی شأنم نبود...

مرسی که هستی ^-^ این روزا هم درگیر نوشتن مقاله‌ام، هم یکی دو تا مطلب برای یه مجله‌ی تخصصی، هم ده واحد درس و هم پایان‌نامه و دفاع. کاراموزی و جلسات واژه‌گزینی و امتحانِ اردیبهشت هم شدنِ قوزِ بالای قوز! یا همون نورِ علی (بخوانید علا) نور!

خلاصه سعی کن یه چند ماه، با این بدبختی و فلاکت بسوزی و بسازی.

در مورد اسم جدیدت، دومین بلاگری هستی که در مورد اسمش ازم نظر خواسته

اولی دلنیا بود که خواستم شبیه اسم خودم هم باشه و nabla به معنیِ دل (یه عملگرِ ریاضی) رو پیشنهاد دادم که نابلا به دلِ دلنیا هم مربوطه :دی

دومی هم تو که بازم خواستم اسمت شبیه خودم اسم ستاره باشه و سها رو پیشنهاد دادم و الان حس مادرخوندگی نسبت به شما دو تا دارم :)))

اما برای خوش تیپ‌ها "مهندسی" رو درنظرگرفت :دی

نماینده‌ی تبریزیا تو این چالش، علی (منِ مجازی) بود که به نظرم خوب بود پستش. منم اگه شرکت می‌کردم یه همچون پستی از آب درمیومد.

‏پزشکا علاوه بر اینکه بدخطن، اول کار ازت امضا می‌گیرن که اگه مردی هیچ مسئولیتی ندارن! اما مهندس جماعت اول کار بهت امضا میدن که همه‌ی مسئولیت‌ها به عهده‌ی اوناست!

پرچم مهندسا بالاااااااااااا

چه جالب! کاملا جدی، ترجیح میدم تُرکِ ساکنِ تهرانِ مهندسِ آشنا با فضای مجازی (مخصوصا بلاگستان) باشه.

و ترجیحا خوش خوراک و چاق نباشه :)))

هر چند این یه ترجیحه و اصراری ندارم همه ی این ویژگی ها رو داشته باشه.

آهنگه رو باید با لپ تاپم دانلود کنم. الان با گوشی ام. ولی مرسی بابت معرفیش :)

+ دانلود کردم. ^-^

با شنیدنِ این آهنگی که فرستادید یاد این شعر افتادم:

والا مدرک همون یه دونه رو هم با بدبختی و فلاکت گرفتم :)))

ممنون :)

در اتاق عمل دکترها به جان قلبم افتاده‌اند تا تو را بیرون بکشند.

لازمه‌ی نوشتن و علی‌الخصوص طویله نوشتن انگیزه و روحیه است که فی‌الواقع هیچ کدومو ندارم.

هایده الان تو گوشم می‌خونه: گل سـنگم گل سنگم... چی بـگم از دلِ تـنـگم

بعد فکر کن من اون موقع، این شعرو درست نمی‌فهمیدم و فکر می‌کردم می‌گه: چراغِ سه‌ی دردو واسه فردا نذاریم!!! :)))))

همیشه با خودم فکر می‌کردم چراغِ سه‌ی درد چیه :)))

مدارس پسرونه هم منو یاد مستر مرادی میندازن

تو صد بار بیای یه نقطه ی خالی برام کامنت بذاری، هر صد تا نقطه ت برام تازگی خواهند داشت!

اعتراف می‌کنم نمی‌دونستم این جناب بقایی بازیگره، فوتبالیسته، خواننده است، دانشمنده یا چیه

سرچ که کردم اولین جمله‌ای که یافتم این بود:

مهندس بقایی: رقیب اصلی روحانی در انتخابات آینده هستم.

من که بهش رای می‌دم :)))))

رای ما: مهندس بقایی!!!

یه شعر زیبای دیگه هم بلدم

کلیدواژه‌های سیاسی دیدم و حس کردم نمی‌فهمم و فقط بندِ آخرش (دو خط آخرشو) خوندم که اونم نفهمیدم :))))

شما الان خجالت نمی‌کشی یه همچین شوخی‌ای با شیخِ بلاگستان می‌کنی؟

تسبیحم کو؟

تبریکو هر وقت از آب بگیری تازه است :)))

ببین انقدر برام سخته ترم 4، 10 واحد درس داشته باشم که وقتی صبح میشه شر شر اشک از چشام می‌ریزه و عینهو بچه‌ها جیغ می‌زنم و پاهامو می‌کوبم روی زمین که من نمی‌خوام برم مدرسه.

حالا که دوستش داری نگهش دار و هی نگاش کن و یاد مهندسای بدبخت بیچاره بیافت:

سلام ما رو به والده‌ی محترمه برسون و این فیلم آموزشی رو نشونش بده:

نه شماها که هم مامان داری و هم فر! بعداً هم قراره هم زن داشته باشی و هم فر!

ببین اگه یادت باشه توی دانشگاه سابقم 99 درصد هم‌جنساتون و یه سری از استادا حتی، نسرینِ خالی خطابم می‌کردن و یادم نمیاد تو اون چند سال با این سبک مکالمه اسلام به خطر افتاده باشه. ولی در کل بستگی به آدمش داره. ینی بستگی به شعور طرف مقابل داره که من چه جوری باهاش برخورد کنم. بعضیا ظرفیت اینو ندارن که بهشون اجازه بدی "تو" خطابت کنن. من در حالت کلی مشکلی با صرف افعال و ضمایر مفرد مخاطب ندارم. به شرطی که ناظر بیرونی نیاد بگه پسره چرا تو رو تو خطاب می‌کنه و برای منی که خودم روی منبرم نره روی منبر! چون من در حالت کلی اعصاب و وقتِ توجیه کردن آدما رو ندارم تا بهشون ثابت کنم مثلاً این پسره ده سال ازم کوچیکره و هنوز به سن تکلیف هم نرسیده. و اینکه تا چه حد حریم محرم و نامحرمی رو رعایت کردم، انقدری بوده که بین خودم و خدای خودم عذاب وجدان نداشته باشم.

شاعر در مصرعی می‌فرماید: من مهندس بوده‌ام دلداگی شأنم نبود :)))

من کلاً عاششششق توضیحم.

وقتی می‌گی ح هستم از نوعِ ح جیم، ذوق می‌کنم ^-^

آفتاب از یه ورِ دیگه طلوع کرد و

کامنتدونی آزاد شد.

اگه تو هم قراره مهندس بشی روز تو هم مبارک

حتی اگه قراره دکتر شی، روز پزشک رو هم با چند ماه تاخیر تبریک می‌گم :)

عنوانِ وبلاگتم نوشته بودی یادداشت‌های یک عدد جغرافی‌خان

انقدر از جغرافی بدم میاد که نگو!!! تو این بازی quiz of kings همیشه جغرافیا رو یا تقلب می‌کنم یا اشتباه جواب میدم یا اصن جواب نمی‌دم :((((

با این رشته‌تون!

ممنون. امام شافعی :دی می‌فرماید:

بقَدْرِ الکدِّ تُکتَسَبُ المَعَــالی 

ومَنْ طَلبَ العُلا سَهِـرَ اللّیالی

ومَنْ رامَ العُلى مِن ْغَیرِ کَـدٍّ

أضَاعَ العُمرَ فی طَـلَبِ المُحَالِ

تَرُومُ العِــزَّ ثم تَنامُ لَیـلاً

یَغُوصُ البَحْرَ مَن طَلَبَ اللآلی

فکر کنم این شعرو ترم قبل، توی درس نامه‌های مولانا که توسط شخص شخیص جناب آهنگر تدریس می‌شد خوندیم 

چیه؟ فکر کردین من فقط شعر فارسی بلدم؟! :دی

پاش بیافته ترکی هم می‌سرایم!!!

معنی شعر اینه که به اندازه ی سعی و تلاش، بزرگی‌ها کسب می‌شود، و هر کس بزرگی طلب کند شب‌ها بیدار می‌ماند و منظورش اینه که حالا که می‌خوای دکتر یا مهندس یا هر کوفتی  بشی، چشمت کور دندنت نرم، انقدر درس بخون تا بمیری! [نگارنده فردا امتحان دارد و اعصاب درست و درمانی ندارد به واقع!] :(((

منم نسبت به ریاضی و هوش تعصب دارم :دی

یه بار یه سوال از مصوبات فرهنگستان پرسید که معادل فارسی هلی‌کوپتر چی میشه

دستم خورد به جای بالگرد، گردبال رو زدم

اساتید کاراموزیم بفهمن اینو غلط زدم به رادیکال 63 قسمت مساوی تقسیمم می‌کنن 

چو باد عزم سر کوی یار خواهم کرد

نفس به بوی خوشش مشکبار خواهم کرد

هر آبروی که اندوختم ز دانش و دین

نثار خاک ره آن نگار خواهم کرد

حافظ

امتحانِ واژه‌گزینی دارم

+ من خوشبخت‌ترین بلاگر دنیام که یه همچین خواننده‌هایی دارم :)

الان این قابلیت رو دارم که کتابخانه رو هم کتابخوانه بنویسم.

الان در حدِ چی خوابم میاد :(((((

در حدّ تف هم نخوندم

 ده، یه کلاس دیگه داری

نگران نباش تا یک کلی فرصت داری که بخونی

به اندازه ی سعی و تلاش، بزرگی‌ها کسب می‌شود، و هر کس بزرگی طلب کند شب‌ها بیدار می‌ماند

به بهانه‌ی مهر و امضا میری شریف و حال و هواتم عوض میشه

امتحانت (یا بهتره بگم امتحانات) چه طور بود؟

باز میشه این در…

صبح میشه این شب… 

صبر داشته باش…

من ز حال تو خبر نداشته باشم که دیگه هیچی!

می‌دونم که خیلی خسته‌ای

تو هم همیشه نصحیتم می‌کنی!

کته‌ام الان رو گازه؛

کنار سیب زمینی گوشت چرخ کرده هم ریختم ^-^

کلاً من وقتی حالم بده آشپز فوق‌العاده‌ای میشم.

این نرم‌افزاری که می‌فرمایید یه قسمت از پروژه‌ی کاری خودم بوده

این چند تا پستو از دست ندید (نترسید! کوتاهن :دی)

حتی اگه تقلید باشه کجاش بده؟

به هر حال هر زبانی به این ابزارها (نرم‌افزار تبدیل گفتار به نوشتار و نوشتار به گفتار و ویراستار) نیاز داره.

اینکه چرا ما پیشگام نیستیم دلایل متعددی داره. 

شما انتظار داری دانشجویی که تا لنگ ظهر می‌خوابه و بعدش با رفقا میره پیاده‌روی و فقط اسمش دانشجوئه و رنگ استادو ندیده، می‌تونه موشک هوا کنه؟

اونایی هم که کاری از دستشون برمیاد بودجه ندارن.

دلیل دیگه‌ش هم رئیس‌های بی‌لیاقته!

مثل رئیس شماره‌ی یکِ خودم.

این آدم مطلقاً تو پروژه‌ای که قرار بود ویراستار درست کنیم، همکاری نکرد. دقیقاً نمی‌دونم چی کار کرد. مجبورم کرد کارمو دو هفته‌ای تحویل بدم و بعدش دو سال پروژه رو کش داد و به نظرم فقط می‌خواست رزومه‌ش پربار بشه و بودجه رو بگیره.

حقوق منم با دو سال تأخیر داد. و اگه دقیق‌تر بگم نداده هنوز!

لابد داشتی غر میزدی که از سر شب تا حالا خواب بودی و خوب نخوابیدی و خواب شریف، فرهنگستان، خوابگاه، دوستای سابقت، خونه و خونواده و همه نوع خوابی دیدی!

حتی خواب دیدی پست جدید گذاشتی :))))

و لابد میخواستی غر بزنی که امروز پرسش کلاسی داری و فردا امتحان و

کلا از زندگی خسته شدی و از این صوبتا

به نظرم بهتره بلند شی صبونه تو بخوری و انقدر غر نزنی

هشت کلاس داریا

اون موهاتم شونه کن شبیه تارزان شدی :))))