پیچند

فصل پنجم

پیچند

فصل پنجم

پیچند

And the end of all our exploring will be to arrive where we started
پیچند معادل فارسی تورنادو است.

آخرین نظرات
آنچه گذشت

۱۷۴۶- آخرین امتحان پایان‌ترم

سه شنبه, ۱۶ فروردين ۱۴۰۱، ۰۴:۰۴ ق.ظ

تا ساعاتی دیگر امتحان رده‌شناسی دارم (از دی‌ماه پارسال کلاسامون تموم شده و این امتحانِ ترم قبله که به تعویق افتاد که حضوری بشه و نشد). الان دارم نکاتشو مرور می‌کنم. عمدهٔ مطالب، مقایسۀ ویژگی‌های زبان‌های مختلفه. یه مطلب از فصل ۸ کتاب Introduction to typology وِیلی (Whaley) راجع به زبان‌های ترکیبی خوندم که جالب بود. سیستم مطابقت در این زبان‌ها بسیار قوی و غنیه و حالا بماند که زبان‌های ترکیبی چیه اصلاً. چون اگه اینو توضیح بدم باید زبان‌های تحلیلی و پیوندی و آمیخته رو هم توضیح بدم. یه مثالی آورده از زبان تیوا که زبان ترکیبیه و یه پیشوند داره (tow) که قبل از فعل میاد و همزمان هم با فاعل هم با مفعول مستقیم و هم مفعول غیرمستقیم مطابقت داره. مفعول مستقیم که می‌دونید چیه، غیرمستقیم هم «تو» توی جملۀ من کتاب را به تو دادمه. در زبان فارسی «م» توی جملۀ من رفتم با ضمیر «من» مطابقت می‌کنه. بعد دیگه ما مطابقت با مفعولو نداریم. اینکه من تو رو ببینم یا اونو ببینم، یه نفرو ببینم، ده نفرو ببینم، یه زن ببینم یا یه مرد، فعلِ دیدم با مفعول مطابقت نمی‌کنه. ولی تو این زبان تیوا یه پیشوند هست که همزمان با سه چیز باید مطابقت داشته باشه. یعنی به محض اینکه یکی از این سه‌تا تغییر کنه، این پیشوند هم تغییر می‌کنه و مثلاً میشه tam، که قبل از فعل می‌ذارنش. بعد نوشته در زبان تیوایی جنوبی فقط برای فاعل اول شخص مفرد، ۱۵تا پیشوند وجود داره که تو شرایط مختلف می‌ذارن ابتدای فعل‌ها. فقط برای منِ فاعل ۱۵تا پیشوند فعلی.

اگر رشتۀ جدیدی برنگزینم و ادامۀ تحصیل ندم، امشب آخرین شب عمر تحصیلیم خواهد بود که فرداش امتحان پایان‌ترم دارم و به‌خاطر مرور نکات تا صبح بیدارم و در حالی که دو دیقه یه بار خمیازه می‌کشم و یه قُلُپ! نسکافه (که چند وقت پیش دو بستۀ ۴۸تایی از «با سلام» گرفتم) می‌خورم و زمان باقی‌مانده تا هشتِ صبح رو محاسبه می‌کنم و به زمین و زمان ناسزا می‌گم و ایضاً به خودم که چرا مرور نکات رو زودتر شروع نکردم و چرا تموم نمیشه و چرا انقدر زیاده و اصلاً چرا ترک تحصیل نمی‌کنم و چرا وارد این مقطع و رشته شدم و چرا زمین گرده و چرا پنجره بازه و چرا کتری رو گازه و چرا دُم خر درازه و حتی چرا خورشت سحریمون کرفسه.

+ ما برای افطار یه چیز سبک می‌خوریم و شام نمی‌خوریم و سحری، غذای برنجی می‌خوریم.

+ تقلب روزه رو باطل می‌کنه؟

۰۱/۰۱/۱۶
پیچند (تورنادو، دُردانهٔ سابق، شباهنگ اسبق)

نظرات (۸)

وای چقدر فکر کردن به «آخرین امتحان پایان‌ترم» خوشحالم می‌کنه. در واقع فکر کردن به ساعات بعدش. این لحظه هزار بار تقدیم من باد :دی.

پاسخ:
شبیه حسیه که بعد از کنکور داشتی. نفس راحت می‌کشی و می‌گی تموم شد.

تقلب رو بزن بر بدن که گواراتر از هر درس خوندنه

پاسخ:
:)) لحق و الانصاف در گوارا بودنش که شکی نیست. ولی استغفرلله :دی
۱۶ فروردين ۰۱ ، ۱۷:۴۳ فاطمه ‌‌‌‌

اگه پس‌فردا شنیدم این زبان از بین رفته تعجبی نمی‌کنم :|

 

موفق باشی تو آخرین امتحان دوران تحصیل :)


+ نه روزه رو باطل نمی‌کنه. ولی همچنان از نظر اخلاقی درست نیست :\

پاسخ:
دقیقاً همین پیچیدگی‌ها باعث میشه که این زبان‌ها فراموش بشن یا تغییر کنن. خود فارسی، دو سه هزار سال پیش همین شکلی بود. البته نه انقدر پیچیده، ولی تصریفی بود و اسم رو هم مثل فعل در حالت‌های مختلف صرف می‌کردن. الان با حروف اضافه این کارو انجام می‌دیم. ضمن اینکه ما هم جنس و شخص و شمارهای متعددی داشتیم و الان نداریم.
+ آره، حق‌الناسه.

اینو خونده بودید؟ داستانی با بیست‌ودو فعل:

«داشتم می‌رفتم برم، دیدم اومد گرفت نشست. گفتم بذار برم بپرسم ببینم میاد، نمیاد... دیدم میگه: نمی‌خوام بیام، برو بذار بگیرم بخوابم.»

سیستم مطابقت بسیار قوی و غنی D:

پاسخ:
ما تو فارسی وقتی برای ضمیرِ من می‌خوایم فعلو صرف کنیم آخر همه‌شون یه میم می‌ذاریم و تموم میشه. ولی اونا کلی باید فکر کنن ببینن مفعول چیه و چی تهش بذارن :|
قدر فارسی را بدانیم :))
۱۸ فروردين ۰۱ ، ۲۰:۱۸ مهرداد ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏

به نظر از مبطلات نباشه!!

بعد از عمری مجاهدت ، آخرین امتحان 😶

 

پاسخ:
آره، ولی به هر حال دروغه، زشته، عیبه، بده، 
از ما هم بعیده :|

تابستون آزمون جامع رو هم بدم دیگه تمومِ تمومه :|

واقعا خیلی برام جالبه که در زبان فارسی جنسیت نداریم . نمیدونم اون هایی که توی زبانشون جنسیت دارند واقعا چرا چنین چیزی رو اضافه کردن و حتی خودشون هم نمیدونن . خوبی اش اینه که اکثرا خیلی راحت قبول میکنند که نیازی به جنسیت نیست چون فارسی رو ندیدن اما حداقل زبان انگلیسی رو دیدن ( هر چند من همون ضمیر های انگلیسی رو هم دوست ندارم )

 

یه چیز دیگه هم که در مورد زبان فارسی دوست دارم اینه که زیاد فعل نداریم . نمیدونم چطوری توضیح بدم چون فقط به نظرم رسیده و شاید هم غلط باشه ولی حس میکنم توی زبان فارسی بیشتر اسم داریم و فقط کلمات رو کنار هم قرار میدیم و یه جمله میسازیم . خیلی از زبان ها بیش از حد فعل دارند و همین هم باعث میشه که یادگیری و صرف کردنشون سخت باشه . البته شاید این فقط حس من باشه ولی فکر میکنم ما با تعداد فعل های کمتری منظورمون رو میرسونیم و این خیلی خوبه . مثلا یه خارجی اگر فعل کردن رو یاد بگیره هم میتونه بگه فکر کردم هم بگه نگاه کردم هم چیزای دیگه . لازم نیست برای این اعمال یه فعل جدید یاد بگیره 

 

از این نظر من زبان فارسی رو خیلی دوست دارم یعنی حس میکنم یه جاهایی حتی برتری هم داره نسبت به زبان های دیگه 

 

حتی من یه مدت برای کنجکاوی توی یوتیوب یه کانال رو دنبال میکردم که اخبار تاجیکستان رو پخش میکرد . فکر میکنم فارسی ایران حتی فعل هاش از فارسی تاجیکستان هم کمتره . با این که اخبار تاجیکستان به شدت مسخره بود و هیچ اتفاقی توش نمی افتاد و رئیس جمهورشون یا به قول خودشون "پیشوای ملت بنیان گذار صلح و دوستی پرزیدنت محترم امام علی رحمن " :| هر روز داشت از یه نمایشگاه یا مزرعه یا گاوداری بازدید میکرد ولی حس میکردم همین اتفاقات ساده و مسخره رو با سختی و با استفاده از فعل های بیشتر مجبور هستن بیان کنن

 

 

 

 

 

پاسخ:
تقریباً با همۀ استادها تو همۀ کلاسا راجع به جنسیت در زبان بحث کردیم. جنسیت تو زبان لزوماً به این معنی نیست که گویشوران به جنس زن اهمیت می‌دن و به این دلیل خواستن که تفکیک کنن. الان عربی جنسیت داره، فرانسوی هم داره. ولی جایگاه زن زمین تا آسمون فرق داره تو این کشورا. از طرف دیگه جنسیت نداشتن هم لزوماً به این معنی نیست که برابری تو اون جامعه مطرحه. الان تو ایران برابری داریم؟ نه. شاید تو اون جامعه زن انقدر بی‌اهمیت بوده که نخواستن براش ضمیر و شناسۀ جدا اختصاص بدن. پس دلیلش لزوماً برابری نیست. اینا به جامعه‌شناسی زبان مربوطه و مقاله‌ها و کتاب‌های متعددی هم نوشته. و البته بحث مورد علاقۀ منم نیست. فرضیۀ ساپیر ورف رو جست‌وجو کن یه نگاهی بهش بنداز.
Sapir–Whorf hypothesis
یکی از ویژگی‌های زبان فارسی اینه که با همون کلی اسم، کلی فعل مرکب درست می‌کنه. هر زبانی یه ویژگی‌ای داره دیگه. فقط حواسمون باشه که هیچ زبانی نسبت به زبان دیگه برتری نداره. 

نه منظورم این نبود که ربطی به برابری داره . منظورم اینه خیلی خوبه که مثلا اشیامون مذکر و مونث نداره . البته شاید درستش این باشه که بگم برای کسی که میخواد اون زبان رو یاد بگیره خیلی خوبه و شاید چون من در نقش یادگیرنده هستم زبان ها رو از طرف خودم نقد میکنم و هر چیزی که برام سخته بهش میگم بد و هر چیزی که راحته میگم خوب . ولی در کل بله برتری خاصی وجود نداره 

 

ممنون بابت معرفی نظریه . 

 

آره آره فعل مرکب . منظورم همین بود . 

 

 

پاسخ:
نمی‌دونم خوبه یا بد. من بعضی وقتا به وجود جنسیت در زبان فارسی احساس نیاز می‌کنم. گاهی مجبور می‌شم توضیح اضافی بدم راجع به اینکه استادی که در موردش حرف می‌زنم خانومه یا آقا. اگه بود، با یه نشونه متوجهتون می‌کردم جنسیتشو.

فرضیه‌ست. اثبات نشده.
۲۰ فروردين ۰۱ ، ۲۲:۰۹ فاطمه ‌‌‌‌

گفتی ما هم دو سه هزار سال پیش جنس داشتیم تو فارسی؟ نمی‌دونستم اینو. جالبه که تو فارسی از بین رفته ولی تو خیلی زبان‌های دیگه هنوز هست.

پاسخ:
شاید باورت نشه ولی مثل عربی مثنی هم داشتیم تو فارسی باستان :))