پیچند

یه سوال بی‌ربط:

چرا دو و نیم رو سر هم می‌نویسی؟ درسته که یه ترکیب به حساب میاد ولی اینطوری خوندنش سخت نمی‌شه؟

حالا که اینو پرسیدم، چند وقته تو ذهنمه اینو هم بپرسم که ترکیب‌هایی مثل «در این باره» رو هم باید دراین‌باره نوشت؟

با تشکر :)

خدا قوت دلاور

آهان، ممنون که توضیح دادی :)

راستی خسته نباشی از مقاله‌ی قبلی. تو بعدیا هم موفق باشی :)

وقتی داشتم لیست کاراتو میخوندم به این فکرمیکردم که واقعا دعا میکنم خدا انرژی مضاعف بده بهت

توقف ناپذیر ، خسته نباشید واقعا 😄

آقا "عدل" واقعن یه کلمه س؟ اونجایی که نوشتی عدل همون روزی که فلان. من تا حالا تصورم این بود که یه چیز من درآوردی محاورس. مینوشتم اد :))))

خیلی به موقع این پست رو دیدم :)) همین یک ساعت پیش ادیت آخر مقاله‌م رو فرستادم برای استادم که ببینه هیچ ژورنالی قبولش می‌کنه یا نه، و انقدر استرس کشیده‌م این مدت که فکر کنم حداقل یک سال زمان می‌خوام به حالت طبیعی آدمیزاد برگردم. ولی دریغ از وقت ://

خسته نباشی حقیقتا. واقعا این حجم از مقاله‌نویسی تحسین‌برانگیزه ^_^ بقیه‌ش رو هم ان شاء الله زود و راحت انجام می‌دی و از نتیجه‌ش هم لذت می‌بری.

" مقاله شما با تاخیر دریافت شد" 😐😐😐

من هی این خستگیا و سرشلوغی تو رو میبینم ترس برم میداره که ادامه تحصیل بدم.برعکس تو من انرژی ادامه و تغییر مسیر ندارم دیگه.به نظرم کار خوبی نیست برام.

اون چیزی که در مورد قشنگی تحقیق از دور به یکی از کامنت گذارها گفتی تو فکر برد منو.

به نظر من هم دکترا خوندن توی ایران واقعا علاقه لازم داره . منظورم علاقه به درس و اینا نیست . منظورم یه چیزیه مثل علاقه به استاد دانشگاه شدن یا علاقه به میهن و از خودگذشتگی 

من حتی ارشد خوندن رو هم توی ایران چندان دوست ندارم . بهترین راه برای کسی که ایران رو دوست نداره اینه که بعد از دیپلم یا بعد از لیسانس بره . 

من خودم ارشدم رو نصفه کاره ول کردم و از سوئد پذیرش گرفتم و بعدش به خاطر کرونا برگشتم و مجبورم یه ماه دیگه دوباره برم چون اونجا زندگی عادی شده 

البته باز هم بستگی به آدمش داره . آدم یه چیزایی رو هم از دست میده و یه چیزایی به دست میاره . وقتی حقوق پایه یه مهندس الکترونیک اونجا 2000 یورو در ماهه خب اینجا بمونم چی گیرم میاد ؟ 

من آدمی نبودم که مجانی تحقیق و پژوهش کنم و در نهایت برای مصاحبه ی کاری مجبور باشم جواب بدم که فلانی رو قبول دارم یا نه   

احساس میکنم این کشور افتاده توی باتلاق و در نهایت فرو میره . امیدوارم حسم اشتباه باشه

این حسم هم به این برمیگرده که میبینم دوستانم رو که میگفتن ما تا آخرش مقاومت میکنیم و ایران رو میسازیم بهم پیام میدن حتی برای پناهندگی ! توی توییتر جوون هایی رو میبینم که برای ازدواج صوری توییت میذارن که یکی بیاد ما رو بگیره و حتی هشتگ هم براش درست کرده بودن یه سال پیش 

واقعا شرایط عجیبه . 

من خودم توی نزدیک به یه سالی که برگشتم احساس خوبی از بودن توی ایران داشتم و قطعا دلم تنگ میشه اما این مردم اون مردم سرزنده ی چند سال پیش نیستن 

اون سه نقطه ی آخر "موافقم ..." که نوشتید یه حسی شبیه سکوت داره . 

سیاوش قمیشی یه آهنگ قدیمی داره که میگه : سکوتم از رضایت نیست . دلم اهل شکایت نیست 

منم البته هنوز نمیدونم چی میخوام . یه یوتیوبر ژاپنی هست که از فیسبوک و گوگل استعفا داده . برنامه نویس خفنیه . به خاطر اختلافاتی که با زنش پیدا میکنه زنش بچه رو برمیداره و میره ژاپن

این میمونه تنهای تنها در میان سیل غم ها . الان توی یوتیوب خودش رو میخواد معرفی کنه میگه اکس گوگل دولوپر اکس فیسبوک دولوپر اکس هازبند 

شخصیت عجیبیه ولی بعضی حرفاش آدم رو به فکر میبره . پیش والدینش زندگی میکنه و میگه من خونه و ماشین و لباس گرون نمیخوام چون همه ی اینا نیاز به وقت و قبول کردن مسئولیت داره 

 فلسفه اش اینه که من ترجیح میدم همه ی زندگی ام توی یه چمدون جا بشه و مسئولیتی نداشته باشم و وقتم مال خودم باشه  . ترجیح میدم کارم خرید و فروش ارز دیجیتال باشه نه این که توی گوگل وقتم برای دیگران باشه 

این که من ترجیح میدم چیزی نداشته باشم نه این که داشته باشمش و برای از دست ندادنش کلی زحمت بکشم 

تازه از این که بچه دار هم شده بود و ازدواج کرده بود پشیمون بود و میگفت انسان به جای این که از 40 سالگی به بعد بخواد به آینده ی بچه اش فکر کنه بهتره صورت مسئله رو پاک کنه و کلا بچه ای وجود نداشته باشه 

من تقریبا با فلسفه ی نگاهش به زندگی موافقم یعنی تنها زندگی کردن و آرامش داشتن و بی مسئولیت بودن 

فقط شاید اگه جای اون بودم از فیسبوک یا گوگل بیرون نمی اومدم . 

واقعا سخته درک فلسفه ی زندگی . توی یوتیوب معمولا آدم های جالبی با دیدگاه های متفاوتی وجود دارند که با تجربه هایی که دارن ممکنه آدم رو بندازن جلو

واااای چند بار با انگشت هام شمردم . 4 تااااا ؟ دیگه 4 تا بچه با فلسفه ی زندگی مینیمال خیلی جور در نمیاد یعنی یه خونه ی حداقل 5 خوابه لازم دارید که خب طبیعتا نمیتونه خالی باشه خونه ی به اون بزرگی

البته من خودم ایده ام برای خونه ی آینده ام استفاده از وسایل بادیه 

ولی برای خونه ی شما فکر نکنم کار بکنه چون 4 تا بچه احتمالا مبل و تخت و میز و صندلی بادی رو سالم نذارن : دی

اونم زندگی خوبیه . ویکتوریا و دیوید بکهام هم فکر کنم خانواده ی پر جمعیتی بودن . خوش میگذره

وای :)))) الان من که فقط درباره ی بادی بودن وسایل خونه فکر کرده بودم چی بگم ؟ :)))

آینده نگر واقعی شما هستید و بقیه فقط ادای شما رو درمیارن :)))

اهم میگم که من الان یه چیزی کشف کردم . 

فکر کنم درست نیست که بعد از هر جمله ام اینتر میزنم یعنی الان که به متن پاسخ شما نگاه میکنم میبینم که شما خیلی اینتر نمیزنید

توی ویژوال استودیو یه گزینه داره که اینتر های اضافی رو پاک میکنه و من که به اینتر زدن علاقه دارم همینطوری برای خودم اینتر میزنم و میرم جلو

بعدش که سیو میکنم تعداد خط های برنامه حدودا یک سوم تا نصف میشه :)