1122- مرثیه‌ای برای او که تا دیشب باهاش همه‌ش به میخونه می‌رفتم و صبح با صندلی چرخدار از روش رد شدم و مُرد
1. هنوزم مثل بچگیام تا یه وسیله‌ی برقی می‌سوزه و خراب میشه، می‌شینم دل و روده‌شو درمیارم ببینم چی توشه و چش شده. از این کار لذت می‌برم و به امید اینکه بتونم دوباره زنده‌ش کنم ساعت‌ها باهاش ورمیرم. مثل پزشکی که شکم مریضی رو سفره کرده باشه. هر چند میدونم تهش ملافه‌ی سفیدو روش می‌کشم و به بازماندگانش میگم متأسفم؛ من همه‌ی تلاشمو کردم، ولی بازم من همه‌ی تلاشمو میکنم.
2. وقتایی که تو آزمایشگاهمون چیزی می‌سوخت، باید پایه‌شو می‌شکستیم و می‌نداختیم سطل آشغال که قاطی بقیه‌ی اِلمان‌های سالم نشه. از مسئول آزمایشگاه اجازه گرفته بودم خازن‌ها و مقاومت‌ها و دیود و آی‌سی‌های سوخته رو برای خودم بردارم.
3. وقتایی که حرفی برای گفتن ندارم می‌گردم باز یه چیزی پیدا میکنم برای نوشتن. آخه میگن من ویتامین قلب بلاگرای هم‌رده‌ی خودمم. میگن آخرین بلاگر روزانه‌نویس ایستاده. میگن اگرچه چپ و راست پست رفتن میزاری، ولی این پرچمی که اینجا زدی مایه‌ی دلگرمی خیلیاست. منم میگم انقدر «میذاری» رو با «ز» ننویسید؛ آخرش سکته میکنم از دستتون! میگن شباهنگ فقط مال نسرین نیست، مال یک ملت بلاگر هست. میگن با رفتنت به یک ملت پشت می‌کنی! میگن تو یه دایناسور انعطاف‌پذیری، با قابلیت تطبیق بالا نسبت به تغییرات محیط! میگن این قصه‌ای که سال‌ها عمرت رو درش ثبت کردی با بیت به بیتش خاطرات زنده و واقعی داری، از یک پوست پفک و شکلات کمتره؟ میگن اصلا شباهنگ عام‌ترین موضوع قابل وقف هست... میگن اصلا یه وضعیه وقتی تیتر می‌زنی نون و پنیر آوردن دخترتونو بردن... میگن قربون اون دل مهربونت، مخصوصا وقتایی که تنگ میشه. میگن میایم تو عمق متن‌های فلسفیت غرق می‌شیم؛ دردهامون رو، آرزوهامون رو، تلخ و شیرین زندگی‌هامون رو از زبون و قلم شیرین و دلنشین تو می‌شنویم... میگن اینقدر دست کم نگیر رفقاتو... رفقایی که خیلی مهندسی شده ازشون دلبری کردی...
عکس‌های ارسالیِ شما!
4. این پستو تقدیم میکنم به هندزفریِ تازه ازدست‌رفته و دل و روده‌ش هنوز از روی میز جمع نشده‌ام. آخرین آهنگی که باهم گوش دادیم: Hayedeh Shaba Hamash Be Meykhooneh Miram Man ولیکن الان دارم با هندزفریِ پیر و سابقم اینو گوش میدم: Mahasti Meykhooneh Bi Sharabe. و برای اینکه پستم خیلی هم بی‌محتوا و خز و خیل نباشه و یه نصیحتی، توصیه‌ی اخلاقی‌ای چیزی هم این وسط کرده باشم، عارضم به حضورتون که نزدیک اذانه و من همیشه موقع اذان به احترام اذان آهنگ‌هایی که گوش میدم رو Pause یا متوقف میکنم.
منم مثل تو آهنگ رو قطع میکنم معمولا هم چون با موبایل گوش میدم و موبایلم اذان رو میگه خود به خود قطع میشه یه سری موبایلم رو داده بودم کسی گفته بود اذانشو قطع کنم و یادم رفته بود بعدا باز آن کنم اذان رو داشتم آهنگ گوش میدادم و یه قر ریزم میدادم که یهو دیدم تلویزیون داره اذان میگه نمیدونم چرا ولی انقدر هول شدم قطع کنم آهنگ رو خوردم زمین :))) بعد اون سعی میکنم حواسم باشه اصلا نزدیک اذان آهنگ گوش ندم ریسک جانی و مالی داره