25- نوبتی هم باشه نوبت منه پست و عکس و شعر نامفهوم تحویل ملت بدم
دلتنگ که باشی آدم دیگری میشوی!
خشن تر
عصبی تر
کلافه تر و
تلخ تر
و جالب تر اینکه با اطرافت هم کاری نداری
همه‌اش را نگه میداری و دقیقا سر کسی خالی می کنی
که دلتنگش هستی…
فکرشم نمی‌کردم با بی اعصابی و گریه حتی! تلفنو قطع می‌کنم
حقم داره! منو بیشتر از هر کس دیگه ای میشناسه
بابامه!
میدونه که حساسم,
میدونه به کوچکترین مسائل گیر میدم, ناراحت میشم, اذیت میشم!
میگه این با هم‌اتاقیات فرق داره
هم اتاقیت نیست که 10 ترم 10 بار عوضش کنی و
مانتو نیست که دو هفته کل شهرو دنبالش بگردی و کلافه مون کنی و
آخرشم نپسندی و
میگه اگه بگه وبلاگتو تعطیل کن باید آمادگی "اوکی, چشم!" گفتنو داشته باشی
و این کوچکترین و کمترین کاریه که باید انجام بدی!
نگی به پوششم گیر میده, نگی به دوستام گیر میده, نگی نمیذاره فلان کارو بکنم
خب میدونه که میگم!
با شناختی که از من داره میدونه سر همین مسائل مشکل خواهم داشت
میگه همه‌ی مردا غیرتی ان! اگه نگن به این معنی نیست که نیستن
میگه روابط دوستانه دوران مجردیت باید تو همین دوره مجردیت بمونه
قطعاً اون خوشش نمیاد هر روز یکیو تگ کنی و فلان خاطره رو با فلان کس تعریف کنی
حتی اگه خواننده‌ی وبلاگت باشه, حتی اگه خودش وبلاگ نویس باشه!
اینارو بابا میگفتااااااااااا!
برای منی که این چیزا پاشنه آشیلمه!
منی که روی عطری که میزنم حساسم,
منی که روی لحنم, نگاهم, حتی تون صدام حساسم
منی که به اینکه سر کلاس کجا بشینم حساسم!
خدایی هیچ دیوانه ای این همه با خودش درگیر نیست که من درگیرم
درگیرماااااااااا!
منی که ذاتاً خودم خودمو محدود کردم!
از یه طرفم همین حس غیرت و حتی عشق و حسادت رو درک می‌کنم!
بی‌شعور نیستم, می‌فهمم چی میگن!
ولی با توصیفی که از مردا کرد میتونم بگم الان از گربه های نر دانشگاهم متنفرم
به یک فقره اسمس بسنده کردم که آقای محترم من به درد شما نمی‌خورم
به درد ایشون که نه! کلاً به درد هیچ کس نمی‌خورم!
من اول باید برم تکلیفمو با خودم روشن کنم بعد ملتو علاف خودم کنم
بیشتر از هر موقع دیگه ای به خونه و خونواده ام نیاز دارم
بعضی چیزا رو نمیشه تلفنی گفت
نمیشه نوشت و نمیشه خوند
باید وقتی ازت میپرسن چه طور بود, خوشت اومد,
باید اون موقع ببینن سرتو می‌اندازی پایین و هیچی نمیگی
باید کلافه بودنو از چشمات بخونن نه از وبلاگت
نه پشت تلفن
نه از صدات!
از چشمات!
دلم میخواد همه چی رو ول کنم برم خونه
فقط بخوابم!
یه ماه, یه سال, ده سال, اصن بمیرم!
