پیچند

دیشب، یا اگه دقیق‌تر بگم نصف‌شب مامان پریسا پیام داد. بیدار بودم. توی رخت‌خواب و سر روی بالش داشتم پیام‌هامو چک می‌کردم که پیامش اومد. سلام دخترمشو که دیدم تو دلم گفتم خدا به خیر کنه. البته که پیام‌هاش همیشه خیره. این سه چهار بار آخری که پیام داده بود شرایط و معیارهامو پرسیده بود که پسر فلان دوست و همکارشو بهم معرفی کنه و منو به اونا. جواب منم هر بار مثل قصدشون «خیر» بود. پیامشو که باز کردم دیدم نوشته دنبال ترجمۀ صوتی مناجات شعبانیه‌م و نه می‌تونم دانلود کنم و نه می‌تونم بخرم. ترجمۀ صوتی روح‌الله باغبانو می‌خواست. می‌گفت طاقچه و فیدیبو داره ولی بعد از اینکه خرید رو می‌زنم یا نمی‌ره تو قسمت پرداخت یا می‌ره و رمز دوم نمیاد. با چندتا کارت بانکی هم امتحان کرده بود و نشده بود. گفت بچه‌ها هم خونه نیستن کمکم کنن. اینکه فامیلامون مواقعی که بچه‌هاشون نیستن روی کمک من حساب می‌کننو دوست دارم. اول یه نفس راحت کشیدم و بعد چیزی که می‌خواستو گوگل کردم. علاوه بر طاقچه و فیدیبو، توی کتابراه و نوار و بیپ‌تونز هم بود. قیمتش همه جا سه تومن بود و تو بیپ‌تونز دوازده تومن. کتابراه رایگان گذاشته بود، ولی نیاز به عضویت و نصب اپلیکیشن داشت. توی تلگرام جست‌وجو کردم و یه کانالی رو آورد که فایلی که تو کتابراه بودو گذاشته بود ولی اسم و توضیح نداشت. باز کردم و دیدم اولش میگه با صدای روح‌الله باغبان. توی تصورم روح‌الله باغبان یه روحانی مسن بود که با صدای خسته و سوز و آه و نوحه‌طور این دعا رو خونده باشه. ولی زهی خیال باطل که دکلمه بود و صدا و سیمای گوینده اصلاً اونی نبود که خیال می‌کردم. همون فایلو براش فرستادم و گفتم اینه؟ گفت آره و کلی تشکر و دعا و بعدشم خداحافظی. فایلو نبستم. ینی یه‌جوری بود که دلم نیومد ببندم و تا تهش که هفده دقیقه باشه گوش کردم. متن عربی مناجاتو نخونده بودم و نمی‌دونستم وزن و آهنگش چجوریه ولی این ترجمه‌ش بد نبود. می‌تونست بهتر و قشنگ‌تر هم باشه ولی قابل‌قبول بود. صدای گوینده هم بود نبود. هر چند تصنعی بودن و سبکی که گوینده‌ها موقع دکلمه دارن تو صداش معلوم بود و طبیعی و سوزناک نبود، ولی اینم قابل‌قبول بود. البته یه جاهایی رو به‌وضوح اشتباه می‌خوند. الهی تو دانی رو یه‌جوری می‌خوند و تکیه رو جایی می‌ذاشت که انگار داره می‌گه الهی تو دان هستی. در حالی که تکیه رو باید جایی بذاری که معنیِ تو می‌دانی بده. یه بارم نه، همۀ دانی‌ها رو این‌جوری می‌خوند. به هر روی، مضمون و مفهوم و محتوای خودِ مناجات انقدر قشنگ بود که صبح دوباره رفتم سراغ این ترجمۀ صوتی و از فیدیبو خریدمش.

عنوان: بخشی از همین مناجات، دقیقۀ یازدهمش.