پیچند

من عاشق نون‌خامه‌ای‌ام و از وقتی تبلیغ بستنی نون‌خامه‌ای رو تو تلویزیون دیده بودم تو نخش بودم. از چند جا پرسیدم و نداشتن. اوایل، تو اون اوضاع کرونا هم نمی‌شد بری بیرون و بیشتر بگردی، ولی هر موقع گذرم به سوپری و بقالی و اینا می‌افتاد می‌پرسیدم و نداشتن. فروشگاه‌ها هم نداشتن.

هفت‌هشت ماه پیش، تو یکی از سوپرمارکت‌های اسنپ دیدمش و سفارش دادم و چند دقیقه بیشتر طول نکشید تا پیک آورد. اون روز عکس نون‌خامه‌ای رو تو اینستای فک و فامیل گذاشتم و نوشتم: «خدا اموات هر کی که اینترنت رو اختراع کرده بیامرزه. تو این چند سال تجربه‌های زیادی از خرید اینترنتی بلیت و لباس و کیف و کفش و کتاب و نوشت‌افزار داشتم و از همهٔ خریدامم راضی بودم تا حالا. چند بارم از اسنپ‌فود غذا گرفتم و از اسنپ‌فود هم راضی بودم، ولی دیگه فکرشو نمی‌کردم یه روز بستنی رو هم اینترنتی بخرم. آرزو می‌کردما ولی فکرشو نمی‌کردم به این زودیا به این آرزو برسم. به امید روزی که سنگک و بربری رو هم بشه از اسنپ گرفت».

اون روز، پای عکس بستنی نون‌خامه‌ای آرزو کردم روزی برسه که سنگک و بربریِ تازه‌ازتنوردرومده رو هم بشه از اسنپ گرفت.

دو ماه پیش، به این آرزوم رسیدم و از نانوایی اسنپ سنگک و بربری و نان روغنی مخصوص تبریز که واقعاً مخصوص تبریزه و هیچ جای تهران و احتمالاً شهرهای دیگه پیدا نمیشه سفارش دادم. از اونجایی که آرزوهای آدم انتها نداره، یه آرزوی جدید کردم. به امید روزی که قنادیا و تره‌بار هم بیان اسنپ و بشه تا ابد تو خونه موند و از خونه خرید کرد. دیری نپایید که این آرزو هم تحقق پیدا کرد و برای شب یلدایی که مصادف با تولد مامان هم بود، میوه و شیرینی رو از اسنپ گرفتم. البته با ۴۰ درصد تخفیفی که به‌مناسبت یلدا روی قیمت‌ها اعمال شده بود و با کد تخفیف خرید اول. وگرنه در شرایطی عادی و بدون تخفیف عمراً موزِ کیلویی ۶۰ تومن که هر کیلو شامل چهارتا دونه موزه بگیرم :| ولی انصافاً میوه‌هاش درجهٔ ۱ بودن.