پیچند

ظهر تنها بودم. خونه نبودم. از یه رستوران نزدیک جایی که بودم پیتزای گوشت و قارچ سفارش دادم. منتظر موندم و دیدم رستوران تأیید نمی‌کنه. یه کم بعد پشتیبان اسنپ‌فود از تهران زنگ زد که رستوران، گوشت و قارچ نداره. پرسید اشکالی نداره سفارشو‌ تغییر بده یه نوع دیگه بفرسته؟ گفتم نه، همون گوشت و قارچ می‌خوام. گفت پس رستوران‌های اطرافو جست‌وجو کنم ببینم کجا گوشت و قارچ داره؟ گفتم نه دیگه بی‌زحمت سفارشو لغو کنید مبلغو برگردونید دوباره خودم جست‌وجو کنم. مبلغ به کیف پولم برگشت، ولی کد تخفیفم آزاد نشده بود. این کد تخفیفو از کجا گرفته بودم؟ ۱۵ تومن کد دلجویی بود بابت دیر آوردنِ نون فطیر که یه ساعت قبلش سفارش داده بودم. به‌نظر من یه ساعت زمان زیادی نیست. دیر هم نیست. ولی خب عذرخواهی کرده بودن که دیر شده و کد دلجویی فرستاده بودن. منم یه کم گذاشتم روی کد و پیتزای گوشت و قارچ سفارش دادم که البته اون رستورانی که مد نظرم بود نداشت. پولمو برگردوندن که از یه جای دیگه سفارش بدم. بی‌خیال پیتزا شدم. یه کم دیگه هم گذاشتم روی مبلغ کیف پولم و سه بسته ژلهٔ انار و هندوانهٔ فرمند گرفتم. فرمند قیمتاش نسبت به بقیهٔ برندها بیشتره و معمولاً برندهای دیگه می‌گرفتم. این سری دیدم فرمند تخفیف خورده و قیمتش رسیده به قبلیا. البته فقط انار و هندوانه. سه بسته گرفتم. هنوز کد تخفیفمو استفاده نکرده بودم. اون کد برای سوپرمارکت نبود. باید حتماً غذا می‌گرفتم باهاش. زنگ زدم مامان و گفتم اگه چیزی درست نکرده برای شام سوپ سفارش بدم. گفت نه کار داشتم هنوز غذا درست نکردم. خودم خونه نبودم. به‌اندازهٔ سه نفر سوپ سفارش دادم ولی گویا حجمش انقدر زیاد بوده که اگه من بودم هم سه پرس کافی بود برای چهارتامون. البته اینکه همه‌مون کم‌مصرفیم بی‌تأثیر نیست در کافی بودن سه پرس غذا برای چهار نفر. وقتی داشتم پولشو حساب می‌کردم دیدم اون کد تخفیف دلجوییم که برای پیتزا استفاده کرده بودم و لغو شده بود کار نمی‌کنه که پونزده تومن از مبلغ کم بشه. پیام دادم به پشتیبان که بعد از لغو سفارش، مبلغ به حسابم برگشت ولی کدم آزاد نشد. لطفاً کد رو آزاد بفرمایید. خودم از جملهٔ آزاد بفرماییدم خنده‌ام گرفت. چند ثانیه بعد از تهران زنگ زدن و عذرخواهی کردن که یادشون رفته کد رو آزاد کنن و اطمینان خاطر دادن که الان آزاده. تشکر کردم. تا قطع کردم پیام اومد که کدتون آزاد شد و مبلغ پرداختیتون بابت پیتزا هم به حسابتون برگشت. وا! این مبلغو که برگردونده بودن و باهاش ژله گرفته بودم. بله؛ مبلغ پیتزا رو برای بار دوم به حسابم برگردونده بودن. کده رو زدم و سوپو سفارش دادم. بعد مجدداً پیام دادم بهشون که امروز بابت لغو سفارشم از فلان رستوران، دو بار مبلغ پرداختیمو به کیف پولم برگردوندید. پرسیده بودم این مبلغ دوم رو چجوری به شما برگردونم؟ می‌تونستم نگم، ولی به‌نظرم درستش این بود که بگم. دوباره از تهران زنگ زدن و تشکر کردن که اطلاع دادم. از حسابم کمش کردن. به هر حال این وجه عودت‌داده‌شدهٔ دوم حق من نبود. مال اونا بود. اشتباهی بود. اگه تو کیف من می‌موند حلال نبود. یاد وقتایی افتادم که معلم‌ها موقع تصحیح برگه‌ها اشتباه جمع می‌زدن و نمرهٔ اضافی می‌دادن بهم. یا وقتایی که متوجه اشتباهم نمی‌شدن و نمرهٔ کامل می‌دادن. همیشه می‌رفتن اطلاع می‌دادم. بعضیاشون می‌گفتن اشکالی نداره و بعضیاشونم کم می‌کردن نمره‌مو. بیشتر وقتا می‌گفتن اشکالی نداره. همیشه فکر می‌کردم نمره‌م باید حلال باشه. نباید تقلب قاطی نمره‌م بشه، نباید نمره‌های اشتباهی رو اطلاع ندم، باید همونی باشه که حقمه. دوست داشتم زیاد باشه ولی نه از هر راهی. حالا داشتم همون کارو با کیف پول اسنپم می‌کردم.