399- گفت اون صحنه‌های عروسی رو نگه داشتیم بعداً به آقات نشون بدیم :)))
ظهر عاشورا، سر کوچه خونه مامان‌بزرگم اینا؛
دختر یکی از همسایه‌های قدیمی که بعد 22 سال همدیگه رو دیدیم: واااااااااااااای، نسرین؟
من: سلام خوبین؟
خانومه: چه قدر بزرگ شدی، چه قدر خانوووووووم شدی! بیا ببینمت عزیزم (آیکون بوس و بغل و اینا)
من: (لبخند)
خانومه: منو شناختی؟
من: بله، خوب هستین؟
خانومه: یادته عروسیِ من یه سالت بود؟ یادته بغل عمه‌هات هی نی نای نای می‌کردی؟
من: (لبخند)
خانومه: فیلماشو داریماااا، اون وسط می‌رقصیدی، تپلی بودی
من: بله، بله، یادمه (الکی مثلاً یادمه :دی)
خانومه: چه قدر لااااااااااااااااااغر شدی دختر، چه قدر تپل مپل بودی
من: (لبخند)
خانومه: یه بار بیا خونه‌مون فیلم عروسی‌مو نشونت بدم خودتو ببین انقدر ناز بودی
من: بله، چشم، ایشالا سر فرصت
خانومه: بعداً به آقاتم نشون میدم فیلمو!
من: آقام؟!!! فیلم؟!!! :))) ایشالا
من خطاب به پریسا (یواشکی): قراره نی نای نای منو به مراد نشون بدن :)))))
+ خانومه پسرش از من کوچکتره و نوه هم داره!!!