۱۵۸۲- هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم؟
اومدم پشت‌بوم «شبی که ماه کامل شد» رو ثبت و ضبط کنم. ماه کامل یا بدر زمانی ایجاد میشه که زمین بین ماه و خورشیده و ماه از دید ناظران زمینی، به‌صورت قرص کامل دیده میشه. ساعت ۲۳:۱۰ پنجشنبه ۳ تیر ۱۴۰۰، ماه به وضعیت ماه کامل می‌رسه. از سوی دیگر، چهارشنبه ۲ تیر، کرهٔ ماه در کمترین فاصله با زمین بود. در این وضعیت، شرایطی ایجاد میشه که ماه کامل، بزرگتر از ماه‌های کامل بعدی دیده بشه. به این پدیده اَبَرماه یا Supermoon گفته میشه. پدیدهٔ اَبَرماهِ سوم تیر، اَبَرماه صورتی یا توت‌فرنگی (Super Strawberry Moon) هم گفته میشه که صرفاً یک اصطلاحه و با توجه به شروع این فصل، به این شکل نام‌گذاری شده و در رنگ یا شکل ماه هیچ تغییری در زمان مشاهدهٔ اَبَرماه ایجاد نخواهد شد و ماه صرفاً بزرگتر و درخشان‌تر از ماه کامل عادی دیده میشه. شب تولد قمری منم هست البته. امروز این مطالب رو چند نفر از دوستام برام فرستادن و پیام دادن که ساعت ۲۳:۱۰ قراره قرص ماه کامل بشه و دوریش با زمین به کمترین فاصله برسه.
فولدر آهنگای گوشیمو که یه نسخه هم تو لپ‌تاپم ازش دارم باز کردم و «ماه» رو جست‌وجو کردم. ماه و ماهی حجت اشرف‌زاده رو آورد. «تو ماهی و من ماهی این برکهٔ کاشی، اندوه بزرگیست زمانی که نباشی. هرگز به تو دستم نرسد ماه بلندم...» هرگز؟ چه ناامید. آهنگ بعدی از عرفان طهماسبیه. «سیمُو مثل روز روشنه ستاره نیدُم به شبات». معنیش میشه برام مثل روز روشنه که در شب‌هات ستاره نیستم یا نبودم. «ماهِ مُنی، ماهِ مُنی دِینُم به نات»؟ اینو متوجه نمی‌شم یعنی چی. معنیشو گوگل می‌کنم. ماه منی، ماه منی، آه و نفرین به تو که بی‌خبری. ای بابا! حالا چرا نفرینش می‌کنی؟ آهت دامنشو می‌گیره خب. می‌رم سراغ بعدی. بعدی، از فرزاد فرزینه. ماه من. «این تویی که شکسته‌ای، این تویی اگه خسته‌ای». بله بله این منم. می‌رم سراغ بعدی. از لیلا فروهر. میگه «ماه من غصه نخور زندگی بی‌غم نمیشه». صدالبته که همانا ما انسان را در رنج و سختی آفریدیم. ماه‌پیشانوی دریا دادور رو پلی می‌کنم. «گُفتُمش چرا ماه‌پیشانو نامهربونی؟». صدای فتانه تو مغزم می‌پیچه که «هم نامهربونه هم آفت جونه هم با دیگرونه هم قدرم ندونه» :)) ماه‌بانوی زند وکیلی رو باز می‌کنم. «شدی همه کسِ علی»؟! «شیرین شده کام علی»؟! تازه وسطاش دوزاریم می‌افته اینو برای ازدواج حضرت فاطمه و حضرت علی خونده. یادم نمیاد کی دانلودش کردم و کی برام فرستاده و از کی دارمش. ماه دلم از هوروش باند رو باز می‌کنم. میگه «بیا پیش دلم باش یه کم یا بیا و بیافت از چشمم یا که این دلو از جاش بکن ماه من». خنده‌م می‌گیره از گزینه‌هایی که پیش روی معشوق گذاشته. چرا باید آدم بره از چشم یکی بیافته خب. در ادامه میگه «تموم این شبا رو با یادت قدم زدم این کوچه‌ها شاهد، بپرس چجوره حال این عاشق!». وی همچنین می‌افزاید: «همه درا رو بستی روم آخه، چجور بیام سراغ تو تا کی بشینم این گوشه دری وا شه». راست میگه خب. آخرین آهنگِ مرتبط با ماه رو باز می‌کنم. ماه‌پیشونی از همین هوروش باند. غمگینه ولی ریتمش شش و هشت می‌زنه. میگه «وقتشه دیوونه بشم به سیم آخر بزنم وقتشه که شماره‌تو بگیرم و زنگ بزنم!». الله اکبر. استغفرالله ربی و اتوب الیه!!!
+ یه آهنگ ترکی هم پیدا کردم توش «آی» داشت. آی به زبان ترکی یعنی ماه. آهنگه این‌جوری شروع میشه: من عاشیقم بیر آیا بیر اولدوزا بیر آیا، بیر گونی بیر ایل گچیر نجه دوزوم بیر آیا؟ معنیش اینه که من عاشق یک ماهم (ماه استعاره از معشوق هست به‌لحاظ زیبایی)، یک ستاره، یک ماه. یک روزش یک سال می‌گذره، چجوری یک ماه صبر کنم؟