پیچند

سعدی یه جا تو دیباچهٔ گلستانش میگه به خاطر داشتم که چون به درخت گل رسم دامنی پر کنم هدیۀ اصحاب را، چون برسیدم بوی گلم چنان مست کرد که دامنم از دست برفت. ینی تصمیم داشته برای دوستاش گل بچینه ببره، ولی بوی گل‌ها چنان مستش می‌کنه که یادش میره. 

رفته بودیم درختا رو آب بدیم. به درخت گل که رسیدم حواسمو جمع کردم بوی گل‌ها مستم نکنه و دامنم رو پر کردم هدیهٔ اصحاب را. عکسو برای شماها گرفتم.