۱۸۷۵- روز چهاردهم رمضان (سفرنامۀ مشهد، بخش گمشدگان)
اسفند پارسال، همزمان با حضور من در مشهد یکی از دوستان خانوادگی و سه چهار خانواده از اقوام درجۀ دو و سهمون هم مشهد بودن. دوست خانوادگیمون رو اتفاقی قبل از نماز تو یکی از رواقها دیدم. با یکی از اقوام هم از قبل قرار گذاشته بودم که یک سری از وسیلههامو برام از تبریز بیارن. کولهای که برای مشهد لازم داشتم رو خودم برده بودم ولی چون از اونجا قرار بود برم تهران، یه کولۀ دیگه هم آماده کرده بودم که زحمت آوردنش با اونا بود. روز آخر یه عکس مشترک باهاشون گذاشتم اینستا. یکی از دخترهای فامیل که مامانش اینا مشهد بودن و ما نمیدونستیم مشهدن عکس ما رو دیده بود و به مامانش اینا زنگ زده بود که نسرین و فلانی اینا مشهدن. من اون شب برگشتم تهران و فرصت نشد ببینمشون ولی عکسم بانی خیر شد که فامیلامون قرار بذارن همو ببینن تو حرم.
روز آخری که مشهد بودم یکی از همین فامیلها گوشیشو گم کرد. در واقع یه جایی جا گذاشته بود و یکی پیداش کرده بود و برده بود بخش پیداشدهها (گمشدهها). ما هم رفتیم اونجا و مدلشو گفتیم و گفتن آره چند ساعت پیش یه همچین مدلی پیدا شده و نشونی گرفتن و دادن گوشی رو. اینجور مواقع علاوه بر مدل گوشیتون، باید چندتا شماره از مخاطبا رو هم حفظ باشید تا باور کنن گوشی مال شماست. موقع گشتن دنبال گوشی، فهمیدیم یکی از شعبههای اشیاء پیداشده زیرزمینه. اتفاقاً گوشی ما هم اونجا گم شده بود و اونجا آنتن نمیداد که به همون گوشی زنگ بزنیم و سریعتر بفهمیم کجاست. سیمکارت در دسترس نبود. به همون دوستم که مشهدیه و با حرم در ارتباطه پیام دادم که به مسئولین بگه گوشیایی که پیدا میکنن رو زیرزمینی که آنتن نداره نگهداری نکنن که طرف وقتی داره دنبالش میگرده بتونه به خودش زنگ بزنه. پیگیری کرد قضیه رو. جوابشو با شما هم به اشتراک میذارم:
با قسمت اشیاء پیداشده تماس گرفتم. گفتند گوشیهای پیداشده فقط تو شعبۀ صحن غدیر که کاملاً آنتندهی داره نگهداری میشه و اونایی که خاموش هستند یا شارژ ندارن هم شارژ میشه و روشن تا صاحبشون بتونه تماس بگیره. گوشی دوستت احتمالاً وقتی پیدا شده هنوز شیفت خادم اونجا تموم نشده بوده. واسه همین تو اتاق انتظامات همونجا تا پایان شیفت بوده. بعد اومدن تحویل دادن. واسه همین ساعتی در دسترس نبوده. محض اطلاعت حتی اگر کسی زنگ نزنه به گوشی پیداشده و گوشی هم رمز داشته باشه که پرسنل نتونند تماس بگیرن مشخصات گوشی به پلیس فتا اعلام میشه و مشخصات صاحب گوشی و شمارۀ تماس به حرم اعلام میشه و باز پرسنل پیگیری میکنند تا گوشی به صاحبش برسه.
کلی وسیلۀ گمشده (از کیف و کفش و گوشی گرفته تا پول و طلا و...) اونجا بود. تازه اینا برای اون هفته بودن. قدیمیا رو گذاشته بودن یه جای دیگه.
کاش این نیمهٔ گمشدهٔ آدما رم پیدا میکردن میزدن رو دیوار میرفتیم نشونی میدادیم تحویل میگرفتیم از تنهایی درمیومدیم :))
حس کردم گشتن توی اتاق اشیای گمشده باید چیز جذابی باشه :))