371- دگران روند و آیند و تو همچنان که هستی
شنبه, ۲۵ مهر ۱۳۹۴، ۰۵:۲۸ ب.ظ
صبح تو مترو داشتم به چترم فکر میکردم؛
من این چترو از 7 سالگیم دارم؛
ینی از همون موقع که رفتیم برای مدرسهام کیف و کفش و لباس بخریم
بابا یه چتر صورتی-نارنجی برای من خرید یه چتر آبی هم برای امیدِ 3 ساله
چتر امید به طرفةالعینی نابود شد و به فنای فیالله رسید و به ابدیت پیوست و
بعد از اونم سر ده تای دیگه همین بلا رو آورد و این آخری رو هم چند وقت پیش تو دانشگاه جا گذاشت
ولی چتر من هنوز هست
شاید تنها چیزیه که خیلی وقته دارمش
کم نیست...
16 سال با من بوده