پیچند

اگه جوابی برای این سوالا داشتم که احوال خودم این شکلی نبود...

سلام 

اومدم بپرسم چرا چند وقته نیستید که با خوندن پست متوجه شدم .

متاسفانه نمیدونم چی شده که خیلی از وبلاگ نویسها منجمله خودم نه حوصله خوندن دارن نه حوصله نوشتن خصوصا وبلاگ نویسهای قدیمی اکثر وبلاگ نویسهای قدیمی که میری وبشون آخرین نوشته هاشون مربوط به خیلی وقت پیشه که نه مینویسن نه وبی میخونن یا شایدم خاموش میخونن

خیلی هاشونم که در وبشون رو تخته کردن ورفتن جز یه تعداد انگشت شمار که هستند وبقیه هم که جدیدا که اونا هم میان و میرن ویا یهو اونا هم یهو در وشونو میبندن و میرن .من خودم هم دیگه حوصله ی نوشتن و حتی دل و دماغشو ندارم گه گاهی میام مینویسم . 

درود وسلام

والا کاکو شما همیشه خوب می‌نویسین هم آموزنده و هم سرگرم‌کننده :)

خب بعدش  اینکه من خودم شده خیلی وقتا فقط نوشتم و دنبال دلیل خاصی نبودم .

مثل یه کتاب تاریخ که آدم دوست نداره بعضی برگه‌هاش رو نداشته باشه :)

ما که خواننده سابقیم :D

پستت کاملا از زبون من بود! :-/

موضوع دارم هی میرم دو خط مینویسم سه خط پاک میکنم اخرم نمی نویسم. نمیدونم چیکار کنم. شاید باید انقدر بنویسی و کامنتا رو باز بذاری تا درست بشه.

مشکلی که دارم در مورد پی دی اف نیست در مورد صدای ویندوز سون لپ تاپمه. وسط فیلم دیدن امروز قطع شد و هیچ کدوم از راهکارهایی که سرچ کردم مفید فایده نبود! :-(

خیلی عجیبه. هر از چند گاهی می‌بینم که ملتی، شخصی، نویسنده وبلاگ یا کانالی به این درد دچار می‌شه. خودمم گاهی دچار این می‌شم که: عه وا، چرا طرف اینارو داره به من می‌گه؟ خب من چی‌کار کنم؟ 

اما خب اعتراف، هیچوقت فکر نمی‌کنم چرا یکی که وبلاگ می‌نویسه اینو نوشته و برای کی و... + وقتی یکم می‌نویسی، انگار آروم آروم به اون محیط قبلی نوشتن برمی‌گردی. 

بنابراین شاید یکم دچار overthinking (نمی‌دونم فارسی‌ش تو ذهنم نیست) هم شده باشی، نمی‌دانم.

//کامنت توسط غیرمتخصص‌ترین، کسی که خودش چند ماهه پست نذاشته!

خب فکر کنم گاهی باید اون حس "خب که چی بشه؟" رو سرکوب کرد! وگرنه خیلی از کارامون استوپ میشن! یا مثلا موقع نوشتن اون کلیدواژه‌ها و موضوعات حتما قصد و نیتی از نوشتن پست توی ذهنت بوده، سعی کنی اونا رو به خاطر بیاری که بتونی پست رو بنویسی و منتشر کنی:)

من.. فکر کنم این مشکلیه که همه‌ی بلاگستان الان درگیرشه. نه به خاطر اینکه«مرده»، یا یه همچین چیزایی که دوست داریم راجبش بگیم، بلکه به خاطر اینکه خیلیامون دیگه نظر نمیذاریم!

خود من خیلی پیش اومده که تو وبلاگ‌های معروف و باسابقه مثل خود شما خواستم یه چیزی بگم، بعد با خودم گفتم «که چی اصلا!»

این «که چی اصلا» کار رو خراب می کنه. باعث میشه آدم ترجیح بده تو گروه محدود همسن/هم علاقه و کلا... هم قطارهای خودش فعال باشه و بقیه رو در سکوت دنبال کنه.

منم به همین مشکل دچار شدم و به نظرم محور موضوعم دچار مشکل شده بود.به هر زوری بود یه چیزی نوشتم.هر چی میخواستم بنویسم تهش سوال خب که چی گند میزد بهش.به نظرم جوابش میتونه این باشه که یه سری آدمای دیگه هم این مشکل رو دارن.بنویس که آدما فکر نکنن تنهان.

+ابراهیم گلستان اینستاگرام و اپل رو پیش بینی کرده بوده؟آی سیب خورده ام:)

سلام. نسرین جان منم نمی‌دونم چه لازم دارد فقط می‌دونم به عنوان خواننده پست‌هات، اولین ستاره روشنی رو که باز کنم وبلاگ شماست. با خوندن‌ پست‌هات، تلاشت و دقتت و برنامه‌ریزی دقیقی که تو کارهات داری انگیزه می‌گیرم. وقتی بخوام برای کسی دعا کنم حتما تو رو یاد می‌کنم.  می‌دونم یه دوست وبلاگی دارم که اگه سوالی داشته باشم تمام تلاشش و می‌کنه من و به جواب برسونه. و اینکه یه نفر که اصلا ندیدمش از موفقیت و شادیش شاد میشم. خیلی وقتها هم اطلاعت مفیدی از پست‌هات گرفتم و همونجا گفتم خدا خیرت بده:) اینجا رو خوندم عضو طاقچه شدم. یادآوری دوشنبه سوری ها...

ما اینجاییم منتظر و مشتاق :)

به نظر من مخاطب هست فقط اکثرا مثل خودم قوه‌ی اعلام حضور کردن و نظر دادنشون رو از دست دادن :(

سلام چجوری پی دی اف رو به ورد تبدیل کنم؟

2/ این مساله ای است که معمولا نویسنده های موفق بهش توجه میکنند: وقتی شروع می‌کنم به نوشتن، از خودم می‌پرسم برای کی می‌نویسم و کیا قراره بخونن؟ (مخاطب شناسی)

نمی‌دونم الان چند درصد خواننده‌های وبلاگت رو از نزدیک و در دنیای واقعی می‌شناسی، ولی شاید اگه قبلا این درصد بیشتر بوده و الان کمتر هست، یه جورایی محور مخاطب رو برات تغییر داده. یا این که مخاطب‌هایی که قبلا داشتی بهت نزدیک‌تر بودن و برات هیجان‌انگیز تر بود که براشون بنویسی. 

در مورد محور نویسنده هم باید ببینی این بی‌انگیزگی و حوصله نداشتن در مورد بقیه کارها هم صدق می‌کنه یا نه، و اگه خدای نکرده این طور هست نشون میده ریشه‌ش به یک بی‌حوصلگی کلی و شاید خستگی یا مسائل دیگه برگرده

 شباهنگ سابق دردانه فعلی به سلامت باد .

سخت گرفتارین ها ، خسته نباشید 🙂🙂

سوال من اینه که چرا ازدواج نمی کنی و کی می خوای متاهل بشی؟

شغلت چیه و آیا معلم یا استاد دانشگاهی؟ 

نشنال جیوگرافیک گفته این غمگین‌ترین جغد جهان هست :|

https://s18.picofile.com/file/8437721684/3192865.jpg

من خیلی وقتا از وبلاگت چیزهای مفید یاد گرفتم. آخریش همین چندماه پیش، وقتی پایان‌ نامه‌ ام رو داشتم مینوشتم،ورد رو که تبدیل به پی دی اف میکردم متن صفحه ها جابجا میشد و یادم افتاد شما یه پستی داشتی درباره همین مشکل ، و رجوع کردم بهش و مشکلم حل شد و کلی دعات کردم. ⁦♥️⁩

در مورد تخیلاتت بنویس

سلام

اتفاقا هر بار نمی نویسی من یکی جدا هم غمگین میشم هم نگران :(

من خودم یکی میخونمت حالا پست های طولانی رو به مرور میخونم ولی اکثر پست هات رو میخونم . بعضی از پست هات اونقد شیرینه که حال من یکی باهاش خوب میشه !

حتی اگر در مورد ریزترین اتفاقات روزمره و خاطراتت بگی !

و اینکه چرا وبلاگ ها کلا کم نور شدند بخاطر همون قطعی مکرر برق کشوره که حال و روز همه مون رو بی نور و بی فروغ کرده :(

ولی من جدا اینبار هی به خودم  گفتم شباهنگ اگر نیستش ان شاء الله که حالش خوبه ؟! یا حتما امتحان داره و مشغوله یا سر کاره ولی واقعا این پست رو نمینوشتی کم کم داشتم می اومدم که بیانیه بدم شباهنگ رفیق خوش ذوقم دقیقا کجایی ؟!:)

که خدا رو شکر پست جدید نوشتی :)) امیدوارم حالت خوب باشه ❤

اصلا بیا یه مدت از آشپزیت و غذاهات که  نگفتی بیا از اونا رونمایی کن ؛)

بخصوص از دسرهای خوشمزه ات :)

بیا بنویس روی آب روی پر پرنده رو ابرها ولی بنویس و باش و دور نشو از این فضا اگر میشه ❤

+

خوش باشی و سلامت عزیز  ❤❤❤

به **** که پاسخ در خور نمی یابی. رفتی با افتخار رای دادی حالا برق خوبه؟! دلار بالاتر نرفت؟! اینجا نشستی واژه کالبدشکافی میکنی برای ملت

درود و سلام

کاکو سالمین، نکنه خدا نکرده کرونا گرفتین دوباره ؟🙄🙄

سلام...

امشب توی حرم امام رضا، وقتی که توی صحن کوثر نشسته بودم و اذان مغرب پخش می شد، اومدی به یادم و برات دعا کردم...

باید میگفتم که چه قدر پستی که الان گذاشتی رو دوست دارم...

خیلی قشنگ بود نسرین...خیلی حرف داشت...

تحلیلت جالب بود نسرین :-))) شاید. من همینی که گفتی و بیشتر درگیرشدن ذهنم به مسائل مختلف زندگیم از نوشتن می اندازتم.

درست بود یهو قطع شد و هر روشی رو سرچ زدم و رفتم درست نشد فرستادم کامپیوتری گفت مشکل سخت افزاری داره باید باز بشه.

چرا بعضی کامنتای این پست عجیبه :|

آدم یاد کامنتی اینستا میوفته :))

من بقیه رو نمی‌دونم اما برای من خوندن روزانه‌نویس‌های خوب و دقیقی مثل تو واقعا مفید و آرامش‌بخشه. روحیه‌ای تو این کار هست که من ندارمش و وقتی می‌بینم کسی داره، آرامش پیدا می‌کنم. نمی‌دونم چه‌طوری باید دقیقا توضیح بدم، من خودم زندگی برام خیلی جدیه و نگاهم بهش کلی و از بالاست ولی خوندن روزانه‌نویسی کمک می‌کنه سادگیای زندگی رو هم ببینم. چیزای کوچیک رو ببینم و بهشون توجه کنم و واقعا نیاز دارم به این که این کار رو یاد بگیرم و تمرین کنم.