پیچند

از دیشب دارم فایل‌های صوتی کاربرد رایانه در اصطلاح‌شناسی رو گوش می‌دم و مشغول تایپ جزوه‌ام. استاد داشت SGML و HTML و سازوکارِ هایپرلینک یا ابرپیوندها رو توضیح می‌داد. یه مثال زد و گفت اگه www دات فلان چیز رو بزنیم، از این فضای دوبعدی وارد فضای دیگه‌ای می‌شیم... یاد دوره‌ی کارشناسی‌م افتادم. یه درس چهار واحدی داشتیم به اسم ساختار کامپیوتر. استاد داشت سازوکارِ صفحه‌کلید و اینترو توضیح می‌داد. یه مثال زد و گفت اگه www دات فلان چیز رو بزنیم... یه هم‌کلاسی داشتم که همیشه سر همه‌ی کلاسا می‌دیدمش. باهم تبادل جزوه و نمونه سوال و فایل صوتی داشتیم. دلم می‌خواست آدرس وبلاگمو داشته باشه. ولی نمی‌دونستم چه جوری بهش بگم من یه وبلاگ دارم که خاطره‌هامو توش می‌نویسم، اینم آدرسشه و بیا بخون. ما حتی شماره‌ی موبایل همدیگه رو هم نداشتیم. 
می‌دونستم بعد از کلاس قراره جزوه‌مو بگیره ببره کپی کنه. استاد داشت سازوکارِ صفحه‌کلید و اینترو توضیح می‌داد. مثال زد و گفت اگه www دات فلان چیز رو بزنیم... بعد از www آدرس وبلاگمو نوشتم. نوشتم بعد از تایپ کردن www دات فلان، باید اینتر را فشار دهید تا از وبلاگ من دیدن کنید.

اون شب ایمیل زد: "!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!.............. ااااااااااااااااااااا !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! کفم به رادیکال ٦٣ قسمت نامساوى تقسیم شد !!!!! پسر فوق العاده اى !!!! به قولى U never cease to amaze !!!!!!! واقعاً کف بر شدم ! من تا صبح خوابم نمیبره ! حالا ببین ! فک کنم الان بشینم پاى وبلاگ و دیگه پا نشم ! تاکید میکنم، اگر افراد دیگه هم مثل تو اینقدر شاخ بودن وضعمون واقعاً بهتر از این بود :) موفق باشى :)" هنوز جواب ایمیلشو نداده بودم که دومین ایمیلشم اومد: "پروفایلت وحشتنااااااااکهههههههههههههههههه !!!!!!!!!!!!!!!!! یکى بیاد منو جمع کنه !!!!!"

حالا نشستم دارم جزوه‌ی کاربرد رایانه در اصطلاح‌شناسی رو تایپ می‌کنم و رسیدم به جمله‌ی "اگه www دات فلان چیز رو بزنیم" و دلم نمی‌خواد هیچ کدوم از هم‌کلاسیایی که قراره این جزوه رو بگیرن آدرس وبلاگمو داشته باشن.